بیماران مبتلا به ایدز در طول دوره حیات خود باید از دارو استفاده کنند؛ چون ویروس، خود را در درون سیستم ایمنی مخفی می‌کند و در صورت توقف درمان، دوباره به‌طور شدید فعال می‌شود. با این وجود، دانشمندان فرانسوی نشانگری را کشف کرده‌اند که امکان رهگیریِ این ویروس‌هایِ مخفی را می‌دهد و از طریق آن می‌توان سلول‌های T (لنفوسیت T) سالم را از آلوده تشخیص داد. این موفقیت سبب پیدایش داروهایی می‌شود که سلول‌های حامل ویروس غیر فعال را بیابند و آن‌ها را از بین ببرند و بیماران مبتلا به این ویروس را درمان کنند.

داروهای گران‌قیمت ضد ویروسِ HIV، خیلی کم سطح ویروس را در بدن کاهش می‌دهند. این داروها باعث می‌شوند بیماران بتوانند زندگی نسبتا طبیعی داشته باشند. با این وجود تعداد کمی از ویروس‌های HIV در داخل یک میلیونیم از سلول‌های T مخفی باقی می‌مانند و این سلول‌ها را غیرفعال می‌کنند. زمانی که درمان متوقف می‌شود، ویروس مجددا با سرعت تکثیر می‌شود. این امر به این معنی است که بیمار هیچ وقت به‌صورت کامل درمان نمی‌شود.

با این حال  اعضای یک تیم از دانشگاه مون پلیه‌ی فرانسه، هنگام کار با سلول‌های آلوده در آزمایشگاه، به وجود نشانگرِ پروتئینی به نام CD32a در روی آن‌ها پی بردند که در سلول‌های سالم وجود نداشت. سپس آن‌ها نمونه‌ی خونی ۱۲ بیمار مبتلا به ایدز تحت درمان و همچنین سلول‌های تکثیر یافته‌ی آزمایشگاهی را بررسی کردند و به وجود این نشانگر پروتئینی روی آن‌ها پی بردند.

این تیم با استفاده از یک آنتی‌بادی که به CD32a می‌چسبد، سلول‌هایی که این نشانگر را داشتند، از بقیه جدا کرده و طبق انتظار، سلول‌های جداشده پر از ویروسِ‌های HIV مخفی بودند. منسف بنکیران، سردبیر این گروه می‌گوید:

به‌طور حتم شما قبل از این نمی‌توانستید چنین کاری بکنید.

بعدها معلوم شد همه سلول‌های T که نشانگرِ CD32a را نشان می‌دادند، در واقع «سلول مخزن» هستند و با ویروس‌ها پر می‌شوند. در مقابل، نه سلول‌های T طبیعی و نه آن‌هایی که ویروسِ HIV فعال داشتند (آن‌هایی که توسط داروهای ضدِ‌ ویروس HIV از بین می‌روند)، این نشانگرها را نشان ندادند.

سلول‌های T سالم و آلوده به ویروس HIV

متأسفانه نشانگر CD32a در تمام سلول‌های T حاوی ویروس HIV مخفی وجود ندارد. در نتیجه استفاده از داروهای نشانگریاب نمی‌تواند به تعداد کافی از این سلول‌های آلوده به ویروسِ مخفی را نابود کند و در ادامه منجر به درمان بیماران شود.

 با این حال، یافته‌های فوق هنوز یک موفقیت بزرگ به‌حساب می‌آیند؛ چون این اولین بار از سال ۱۹۹۶ است که محققان موفق به تشخیص سلول‌های مخفی شده‌اند. شاید بتوان از این روش برای نابود کردن ویروس به شیوه‌ی «ضربه زدن و کشتن» استفاده کرد؛ به‌گونه‌ای که ویروس‌های مخفی‌شده را فعال کرد و با داروهای ضدویروس آن‌ها را از بین برد.

بعدها تیم مون‌پلیه سعی کرد با مطالعه در گروه‌های متنوع از بیماران و همچنین آزمایشِ بافت‌هایی که از طریق معده و غدد لنفاوی آلوده شده‌اند، تحقیقات خود را گسترش دهد.

تونی فاوسی ، مدیر مؤسسه‌ی ملی بیماری‌های عفونی و آلرژی آمریکا، امیدوار است این تحقیقات منجر به نتیجه‌ی مطلوب شود و در این باره می‌گوید:

با در نظر داشتن این واقعیت که تحقیق فوق با همکاری چنین محققان شایسته‌ای انجام شده است و در نظر گرفتن اینکه داده‌های به‌دست‌آمده باارزش به نظر می‌رسند، من بسیار خوش‌بین هستم.